آیا اعتقاد به آمدن منجی در آینده مخصوص مسلمانان و به ویژه شیعیان است؟ | مهدویت – قسمت نهم (ویژه دبیرستان)

در ادامه مطالب مهدویت، به اعتقاد داشتن آمدن منجی در آینده پرداخته می شود و اینکه این اعتقاد ویژه مسلمانان و شیعیان می باشد یا برای تمامی ادیان است؟

آیا اعتقاد به آمدن منجی در آینده مخصوص مسلمانان و به ویژه شیعیان است؟

فوتوریسم به معنای اعتقاد به ظهور یک نجات دهنده بزرگ آسمانی و امید به آینده روشن که در آن، نگرانی ها و هراس ها مرتفع گردد و به برکت ظهور یک شخصیت ممتاز الهی، همه تاریکی ها از پهنه گیتی برچیده شود و ریشه ظلم و جهل و تباهی از روی کره زمین برکنده شود، یک اعتقاد عموم ثابت است که همواره، همه جا و همه زمان ها، نزد تمام ملت ها شایع و رایج بوده است.

در کتاب های مربوط به مذاهب به نام ها و القاب مختلفی از منجی برمی خوریم؛

برای نمونه

• در مذهب یهود: ماشیح
• در مذهب مسیحیت: مسیح
• در مذهب زرتشت: سوشیانس
• در مکتب هندوها: ویشنو، کلکی یا کلکین
• در کتب بودا: بودای پنجم میتریه
• در مذهب اسلام: مهدی، قائم

آنچه از تاریخ امت ها استفاده می شود، این است که مسأله عقیده به ظهور یک رهبر مقتدر الهی و آمدن مصلحی در آخرالزمان، به نام منجی موعود جهان، به قدری اصل و ریشه دار است که در اعماق دل ملت ها و پیروان همه ادیان الهی و تمام اقوام و ملل جهان جا گرفته است، تا جایی که در طول تاریخ بشریت، انسان ها در فراز و نشیب ها ی زندگی با یادآوری ظهور چنین رهبر مقتدری، پیوسته خود را از یأس و نا امیدی نجات می دادند و در انتظار ظهور آن مصلح موعود هانی در پایان جهان، لحظه شماری می کنند.